“Grote dansers zijn niet geweldig vanwege hun techniek, ze zijn geweldig vanwege hun passie”. Martha Graham,
Deze liedjes maken al heel lang deel uit van mijn leven.
Sommigen gaan terug naar mijn vroege jeugd, anderen kwamen later toen ik mijn eigen muzieksmaak begon te ontdekken. Op de een of andere manier werden deze liedjes ook een belangrijke herinnering aan een persoon of een gebeurtenis in mijn leven.
Tijdens de pandemie voelde ik de behoefte om deze oude nummers opnieuw te bekijken, maar ook om mezelf te omringen met mensen die ik vertrouw en die ik bovendien erg leuk vind op persoonlijk vlak.
Dus kreeg ik de originele leden van de Tettero-band te pakken, vroeg Peter Bjørnild om te produceren en Frans de Rond om op te nemen.
De band Tettero gaat ver terug. We speelden 15 jaar geleden vele avonden in het legendarische Jazz Cafe Alto: 5 uur durende sets die ons de mogelijkheid gaven om echt te spelen en ons geluid te ontwikkelen, zowel individueel als als groep.
Op die avonden mixten we onze sets zowel met vooraf gearrangeerde muziek als met volledig open jams. Het kan een drum- of basgroove zijn die de muziek op gang brengt of Charly of ik zou een reeks akkoord changes spelen en we zouden er allemaal op springen.
Langzaam maar zeker begonnen de jampartijen ons ingestudeerde repertoire binnen te dringen en kwamen we tot het besef dat door vrijheid en structuur binnen een arrangement te mixen het mogelijk was om het beste van twee werelden te krijgen. Verder zagen we dat het zaterdagavondpubliek, dat moeilijk te behagen kon zijn, enthousiast reageerde op de nieuwe richting die de muziek insloeg.
Dus toen we begonnen met het schrijven van de arrangementen voor deze opname, werd vrijheid binnen structuur het adagium.
Terwijl ik naar de opname luister terwijl ik deze woorden schrijf, realiseer ik me dat dit album waarschijnlijk het meest persoonlijke album is dat ik tot nu toe heb gemaakt, en dat verbaast me omdat alle nummers op het album door anderen zijn geschreven. Maar dat is muziek, het blijft verbazen.
