Als een scifi-orkest zwerft Molino door een eenzame, digitale wereld….
Molino maakt toekomstmuziek uit vervlogen tijden, zorgvuldig bij elkaar gefantaseerd door muzikale avonturiers uit Nieuw-Zeeland, Duitsland, Italië, Nederland en IJsland. Als een mysterieus indiepop-orkest marcheert Molino met sissende elektronica en onheilspellende koperen blaasinstrumenten door de verlaten straten van een dystopische wereld. In de met elektriciteit geladen lucht hangen invloeden van Thom Yorke, Juana Molina en Tune-Yards en in een vallei van stalen wolkenkrabbers echoën klanken van bands als Beirut, Balthazar en Efterklang.
Deze scifi-wereld zweeft om Linus Kleinlosen en Oliver Emmitt heen, die als zwarte zonnen het middelpunt van Molino vormen. Waar Kleinlosen als ‘mad scientist’ experimenteert met geraffineerde geluiden en schurende instrumenten, schaaft hij aan de Molino-formule die continu puurder wordt door de toevoeging van elektronische pop-invloeden. Uit deze borrelende mengelmoes kringelen rafelachtige popliedjes met het zilveren geluid van koperen blaaspartijen als basiselement. Rokerige nummers die tot leven worden geblazen door de diepe en bronzen vocalen van Oliver Emmitt. De zanger die in zijn verhalende songteksten als een pelgrim door een eenzame en digitale samenleving zwerft, waar de macht is veroverd door schimmige figuren.
Symfonische elektropop
De afgelopen jaren speelde Molino op festivals als So What’s Next?, Cross-Linx, Incubate en in 2019 deed de band mee aan Popronde. Later dit jaar verschijnt het symfonische popalbum ‘Lo and Behold’. Via audiobestanden die de hele wereld overvlogen, componeerde de band nieuwe liedjes met muzikanten op meerdere continenten, samengebracht en gemixt door onder meer Wannes Salomé van Klangstof. Met Lo and Behold heeft Molino een grenzeloos album gemaakt voor een opgesloten wereld.