Foreword – The pianistic approach to marimba playing
To play the marimba with a pianistic approach is an ongoing effort. Vida Chenoweth (1928-2018), the respected teacher of Leigh Howard Stevens, was already moving towards a musical style of playing that seems closest to what we now call a pianistic approach: choosing phrasing and delicate musical expression as the basis of interpretation. Unlike making use of ever-increasing virtuosity and dynamics, the pianistic approach incorporates more simple and more delicate ways to express musical depth in marimba playing. It has been a joint effort by players over several generations, to find a touché on the marimba that would allow this delicateness to come across. Arjan Jongsma, with his 25 years of age the youngest player of these generations, has achieved the highest delicacy in interpretations of lute and piano music thus far. He pursued this development throughout his studies at the Conservatorium van Amsterdam.
The marimba department in Amsterdam has produced several great players, among which Theodor Milkov, with whom Arjan sided to
teach in a marimba summer course, opening up these new ideas to a wider and ever-growing group of marimba players.
Using a pianistic technique based on the Moeller method of playing more notes in an ongoing bounce during only one wrist
or arm movement, Arjan has managed to phrase the music as if the notes were tied together, as if played by a string player. This fluency enables lines and phrases to be subtle and full of imaginary expression.
The pieces by Bach and Ravel sound as if these composers have written expressly for the marimba, so suitable is the interpretation to their music. The new piece Clio’s Patchwork, Fantasia for Marimba by Sipke Hoekstra (a very welcome asset to the repertoire) also underlines these new possibilities of the marimba as a standalone recital instrument. With this new piece now being presented on stage and on this CD, the future possibilities seem endless.
By listening to this recording, it will become obvious that it is the start of a new era of interpretation of great pieces on the marimba. At the same time, new pieces by composers with a keen ear for phrasing and colouring are seductive to the ear and display the beauty of the wood that the marimba player touches.
Peter Prommel – Professor Hochschule für Musik Detmold & Conservatorium van Amsterdam
———–
Voorwoord – De pianistische benadering van marimba spelen
Het bespelen van de marimba vanuit een pianistische aanpak is een voortdurende muzikale ontwikkeling. De gerespecteerde leraar van Leigh Howard Stevens, Vida Chenoweth (1928- 2018), neigde reeds naar een speelstijl die we nu een pianistische benadering noemen: een bewuste keuze voor frasering en verfijnde expressie als de basis voor interpretatie. In tegenstelling tot steeds meer virtuositeit en extremere dynamiek, is de pianistische benadering een delicater pad dat leidt tot meer muzikale diepgang in het bespelen van de marimba.
Gedurende meerdere generaties hebben marimbaspelers gezamenlijk gezocht naar een touché dat deze diepgang en verfijning mogelijk maakt. Arjan Jongsma heeft op 25-jarige leeftijd als jongste van zijn generatie de hoogste graad van verfijning tot nu toe weten te bereiken met zijn interpretaties van luit- en pianomuziek. Een ontwikkeling die hij gedurende zijn studie aan het Conservatorium van Amsterdam
heeft nagestreefd en doorgemaakt. De marimbaklas in Amsterdam heeft meerdere grote namen van marimbaspelers voortgebracht, waaronder Theodor Milkov, met wie Arjan samenwerkte tijdens een zomercursus waarbij deze nieuwe ideeën met een groeiend aantal marimbaspelers werd gedeeld.
Door het gebruik van een pianistische techniek, gebaseerd op de speelmethode van Moeller die erop is gericht om meerdere noten in één slag te spelen met slechts één pols- of armbeweging, is Arjan erin geslaagd de muziek zo te fraseren dat het klinkt als een strijker die legato speelt. Deze vloeiende muzikale lijnen maken een zeer subtiel marimbaspel mogelijk, vol van expressie en verbeelding.
De werken van Bach en Ravel klinken alsof de componisten ze hebben geschreven voor de marimba, zo toepasselijk klinkt het instrument in de interpretatie van deze muziek. Het nieuwe werk van Sipke Hoekstra, Clio’s Patchwork, Fantasia for Marimba (een zeer welkome aanwinst voor het repertoire) bevestigt de mogelijkheden van de marimba als een volwaardig solo-instrument. Met dit nieuwe werk op deze cd en op het concertpodium lijken de toekomstige speelmogelijkheden voor de marimba eindeloos.
Luisterend naar deze opnamen moge het duidelijk zijn dat we op de drempel van een nieuw tijdperk staan waar het de uitvoering klassieke meesterwerken op de marimba betreft. Tegelijkertijd vormen nieuwe composities door componisten met een scherp oor voor frasering en klankkleur een verleiding voor het oor en een bevestiging van de schoonheid van het hout dat door de marimbaspeler wordt aangeraakt.
Peter Prommel – Professor Hochschule für Musik Detmold & Conservatorium van Amsterdam