De Amsterdamse Josephine Odhil is een maker in de pure zin van het woord. Werkzaam in de
muziek en de beeldende kunst, put Josephine inspiratie uit elke bron waar haar aandacht op valt;
van literatuur- en filmonderzoek tot het observeren van de natuur. Als conceptueel denker houdt
ze zich bezig met verhalen, en hoe die het beste te vertellen – een aanpak die doorsijpelt in haar
songteksten. Deze weerspiegelen gevoelens en ideeën die voortkomen uit haar innerlijke
belevingswereld, verpakt in symboliek; een cadeau aan de luisteraar om zelf uit te pakken. Veel
van Josephine’s teksten bevatten verhulde verwijzingen naar haar inspiratie- bronnen, klaar om
ontdekt te worden door gelijkgestemde zielen, waardoor een soort geheime onderstroom ontstaat
in de vorm van een intiem gesprek met haar luisteraars. Met haar voormalige band The Mysterons
stond Josephine op bekende (inter)nationale podia, zoals Lowlands, Transmusicales en Into The
Great Wide Open. Nu begint een spannend nieuw hoofdstuk met haar nieuwe project Josephine
Odhil. Haar debuutalbum Volatile is sinds januari 2023 uit op onafhankelijk Amsterdams
platenlabel Unexpected Records. Dit werd gevierd met een uitverkochte audiovisuele releaseshow
+ expo in de bovenzaal van Paradiso Amsterdam. Shows op Motel Mozaïque en Oerol volgden. Ook
speelde ze supportshows voor Altın Gün, Vinyl Williams en Donna Blue.
Magisch realisme is een term die opkomt bij het beschrijven van Josephine’s muziek,
uitgebalanceerd met vleugen surrealisme, esoterie en futurisme – misschien wel het meest
treffend bestempeld als ‘Surrealist Dream Pop’. Geïnspireerd door onder meer Broadcast, Melody’s
Echo Chamber en Vanishing Twin – maar ook door lyrische verhalenvertellers als Kate Bush en
conceptuele albums als Plantasia, is in Josephine’s creatieve wereld een intellectuele en artistieke
diepgang te vinden die zeldzaam is binnen de popmuziek. Deze wereld wordt visueel verbeeld in
het artwork voor de singles en het album, dat door Josephine zelf ontworpen is. De extraverte
associatie die men zou kunnen hebben met ‘pop’ staat echter haaks op de verleidelijke uitnodiging
die Volatile uitdraagt om naar binnen te keren. De muziek laat precies de juiste hoeveelheid ruimte
over voor de eigen interpretatie en verbeelding van de luisteraar. Romantische teksten weten
overdadige nostalgie te vermijden door de slimme combinatie met vooruitstrevende en
toegankelijke composities en productionele gelaagdheid.
Volatile – de titel van het album – verwijst naar een toestand waarin Josephines binnenwereld zich
vaak bevindt, iets wat ook gezegd kan worden over de buitenwereld in de periode waarin het
album tot stand kwam: de pandemie. Josephine vond troost in literatuur (ze noemt Haruki
Murakami, T.S. Elliot en Doctor Faustus), film (David Lynch) en kunst (Salvador Dali, René
Magritte). Door zich in deze kunstvormen te storten, kon Josephine in een kalmere
gemoedstoestand komen – een gemoedstoestand die symbolen kon identificeren en vertalen, om
ze vervolgens te gebruiken binnen haar eigen muzikale creaties. Vrede sluiten met de donkere
kanten van de psyche is een belangrijk thema op dit album. Het ‘integreren van de schaduw’ is
een benadering die vaak terug komt in occulte tradities, waarin onder andere de kunst van
Marjorie Cameron staat – een andere inspiratiebron. Josephine legt uit: “Camerons werk trof me
vanwege het feit dat ze in contact stond met de duistere kant van haar vrouwelijkheid, iets waar
ze onbevreesd mee communiceerde en mee aan de slag ging in haar kunst.” In het nummer
‘Marjorie’ vinden we een verwijzing: ‘Marjorie, can you paint what the night sees?’ Donker en licht,
de dood en het leven, en cyclische processen vinden we niet alleen in ons, maar ook in de
natuurlijke wereld waarvan we deel uitmaken – nog een belangrijke inspiratiebron voor Josephine.
Haar missie is om deze invloeden en observaties te stroomlijnen met haar eigen proces van
